If tomorrow is a hope. What is today?

Rasa fucked up. Semua orang tak boleh faham, tak nak faham. Bila mata dah bengkak sebab manangis baru orang nak tanya, "You okay ke tak ni?", "Kau ni kenapa mata bengkak2?" . Bukan susah nak bagi orang happy. Bagi dia buat apa yang dia nak, as long as dia tak rosakkan diri dia dan orang lain. Easy kan?

Tapi ni la yang semua orang susah sgt nak buat.

Nak orang respect dia lebih tapi dia sikit pun tak nak respect orang. Tak tahu lah pulak kalau you tak tahu respect tu apa kan. Ni bukan pasal penat ke tak penat atau bahaya ke tak bahaya. Ni pasal kepuasan, kegembiraan. Nak penuhkan kekosongan yang tak pernah hilang. Nak senangkan hati yang selalu disusahkan orang lain. Kalau nak ikut telunjuk orang sampai bila pun tak boleh berjaya. Hidup tak bergerak gerak. Senang orang nak kencing, pijak. Bila orang lain berjaya sikit mulalah nak mengata. Perang kutuk mengutuk, tengok siapa menang siapa kalah.

Kagum dengan iri tak sama.

Kalau banyak orang Cina boleh hidup mewah, kaya raya. Kenapa orang melayu tak boleh? Soalan best. Jawapan pun best. Sebab kebanyakan orang Melayu fikiran tertutup. Baru pergi club dah kata ikut budaya barat, haram, maksiat, mabuk. Fuck! Bukan wajib minum bila masuk club. Fahamkan concept. Jangan main cakap je. Jangan fikir semua orang jahat, bukan semua lelaki nak rogol perempuan yang jalan sorang tengah malam. Bukan semua Jewish rasa orang Islam musuh. Bukan semua lelaki suka perempuan kurus dan berkulit putih. Bukan semua perempuan mata duitan. Bukan semua orang jahat tu takda kebaikan. Rambut sama hitam tapi hati lain lain. Get it?

Rasa macam nak cerita semua tapi tak apalah, nanti ada orang terasa pulak. So, saya bagi 'hint' jelah. Tak faham sudah.